Aby osiągnąć wyznaczony cel – dotrzeć na finał konkursu „Supermatematyk” o 7:06(!) wsiedliśmy w autobus (kierunek- Poznań), by już paręnaście minut po godzinie 8 móc oddychać tzw. wielkomiejskim powietrzem. Czekanie na rozpoczęcie konkursu umililiśmy sobie kawą i (niektórzy) zakupami. Po dotarciu do Liceum nr VI im I. Paderewskiego naszym rozespanym oczom ukazała się kolejka ludzi tak długa, że mimo iż nie przeżyliśmy komunizmu to poczuliśmy się jak za tamtych czasów. Wiadomo – matematyka przyciąga ludzi.

Po zajęciu swoich miejsc, wymienionych uprzejmościach z konkurentami, wysłuchaniu po raz kolejny zasad konkursu, mogliśmy zacząć rozwiązywać zadania. Konkurs składał się z trzech części – test jednokrotnego i wielokrotnego wyboru oraz zadania otwarte- w skrócie 2,5 h matematyki w czystej postaci. Kiedy wyszliśmy z sal, zaczęliśmy poszukiwanie siebie nawzajem. Nie trwało to dosyć długo, jednak nawet mimo późniejszego szaleńczego biegu przez Poznań nie zdążyliśmy na nasz autobus. Właśnie tego dnia zdaliśmy sobie sprawę, że 2 minuty w polskim PKS mają znaczenie. Zmarnowani zaczekaliśmy na kolejny kurs do Pniew i wróciliśmy do piknikującej społeczności szkolnej. Ale było warto!

Żaneta